Euskal kantutegia
- Berezko izenburua
- AMA ETA ALABA
- Testu normalizatua
- AMA ETA ALABA
- Kantutegia
- Euskal Kantak
- Argitalpenaren urtea
- 2000
- Argitaletxea
- EREIN
- Argitalpen tokia
- DONOSTIA
- Jasotako tokia
- DONOSTIA-SAN SEBASTIÁN
- Biltzailea
- ANSORENA MINER, JOSE IGNAZIO
BEREZKO TESTUA
1. Alaba: Amak ezkondu ninduenhamabost urtetan.
Senarrak gehixeago
larogei nonbait han
eta ni neskatila gazte
nola nindeke izan?
Nola nindeque izan.
2. Ama: Neska isilikan hago
aberatsa den hori.
Pazientzin pasa itzan
urte bat edo bi.
Laster hilko den zaharra eta
biziko haiz ongi.
3. Alaba: Ama, alperrikan ari da
hizketa moduan.
Egun bat pasatzeko
bizitzen munduan,
ez det nik agure zaharrikan
nahi nere onduan.
4. Ama: Neska, egin zan amaren
esana berehala.
Izango haiz ederki
markesa bezela,
ez hadinela izan bada
holako ustela.
5. Alaba: Ama, nola nahi du hori
gogoz egitea?
Beste gauzatxo bat det
nik borondatea:
Diru gabea nahiago det
senarra gaztea.
6. Ama: Neska, etzanala hartu
dirurik gabea.
Bestela izango den
nahiko lanbidea.
Txorakeri denak utzita
har zan agurea."